إِنَّا أَنزَلْنَهُ فى لَيْلَةِ الْقَدْرِ
ما در تعظیم شب قدر ,از آسمان قران فرو فرستادیم و به وحی
پاک و پیغام راست عالمیان را از خیرات و برکات این شب خبر دادیم .
اندر این شب بهشت جاوید و فردوس برین درها را باز نهاده و ساکنان آن
بر تختها نشسته و روح پیمبران و ولیان و شهیدان را حق فرا طرب آمده
نسیم روح ازلیت بر دل دوستان می وزد و
باد خوش فردانیت به جان عاشقان می رسد
و از سوی دوست خطاب می رسد :
استغفار کنندگان کجایند ؟
جوانمردان شب خیز که در ارزوی وصل ما بی خواب و
بی آرام بوده اند و در راه عشق ما شربت بلا نوشیدند کجایند ؟
تا ما خستگی ایشان را مرهم نهیم و اندر ین شب قدر
ایشان را با قدر و منزلت باز گردانیم !
که امشب شب نوازش بندگان است
هنگام پذیرفتن توبه گناهکارانست !
وعده گاه آشتی جویان است
هنگام ناز شیفتگان و راز دوستان است .
در تمام شب قدر داعیان را اجابت و سائلان را عطیت و
مجتهدان را معونت و مطیعان را مثوبت و عاصیان
را مغفرت و محبان را کرامت است
با خود آورند !یکی بر بام کعبه ,یکی بر طور سینا ,یکی بر صخره قدس,
و یکی بر سر روضه مصطفی بر افرازند .
آن شب فرشتگان با جبرئیل به همه خانه های مومنان در آیند ,هر جا
می و می خواره ای باشد یا عاق پدر و مادر !
یا کسی که نماز نکند یا در خانه سگی باشد ,یا دو مسلمان که
با یکدیگر به هجرت باشند و با هم سخن نگویند !
فرشتگان در آن خانه ها وارد نشوند و
اهل آن از خیرات و برکات ان شب محروم باشند !
و هر گاه مومنی را در ان خانه ها در نماز ببینند بر او سلام کنند
و اگر مومنی در خواب بود در او به رحمت نگرند .
در آن شب جبرئیل چندان رحمت بر مومنان پخش کند که زیادت آید و
چون زیاد آید پرسد خداوندا:زیادتی را چه کنم ؟
فرمان آید که سزاوار کرم ما نباشد که رحمت خود را که به
خلق فرستادیم باز بریم آن را میدار تا مجاهدین راه حق ,کافران را هزیمت
دهند و فرزندان آنان را اسیر آورند ان گاه رحمت ها را به فرزندان کافران
ده و آنها را بهره مند کن باشد که به برکت این رحمت ایمان آرند .
چون شب قدر صبح شود جبرئیل فرشتگان را بانگ زند
که رحیل رحیل باید به آسمانها باز گردیم .
فرمان از آفریننده جهان رسد که هنوز هنگام بازگشتن نیست
که شما خفتگان امت محمد را سلام نکردید ,گروهی هنوز در
خوابند صبر کنید تا بیدار شوند و ایشان را سلام کنید !
پس از ان از سوی حق ندا اید که :ای مقربان درگاه گواه
باشید که از امت محمد هر که مطیع و فرمان بردار بود طاعتش را پذیرفتم
و هر چه گناه کار و نافرمان بود (به شفاعت مصطفی ) آنان را به مطیعان بخشیدم .
حکمت امدن فرشتگان و سلام بر مومنان و مطیعان ان است که
رسول خدا گفت:خدایا می ترسم که چون مرا از میان امت برداری بر
آنان عذاب فرستی که فرمودی تا تو میان امت هستی عذاب نفرستم !
ندا امد که تا امت تو استغفار می کنند عذاب نمی فرستم هم چنین
تا رسول ایشان به حضرت من است عذاب کردن امت از کرم من به دور !
رسول خدا از شنیدن این بشارت شاد شد و دل او خوش گشت.
آنگاه پیش خود اندیشید که اگر گروهی از امت من در آمرزش خواستن
(استغفار )کوتاهی کنند ترسم که خدا بر آنان عذاب فرستد !
جبرئیل آمد و گفت :خداوند از اندیشه دل تو آگاه است می گوید دل
خوش دار که پس از مردن تو تا روز رستاخیز هر شب قدر جبرئیل را
به زمین فرستم تا امت تو را یگان یگان سلام کند .
ای محمد تا سلام تو به ایشان می رسد عذاب نکردم تا جبرئیل هم در
شبهای قدر می رود و سلام می رساند عذاب نفرستم .
نظرات شما عزیزان: